Najlepsze ciasto na pizzę

Od kiedy w mojej ulubionej pizzy w ulubionej pizzerii znalazłam aż 4 włosy (!) stwierdziłam, że to koniec pizzy z lokali. Robię sama i koniec! Oczywiście, na pewno są pizzerie, które szanują klientów i takie "wpadki"(czytaj: nie wyrabiają ciasta na podłodze) im się nie zdarzają. Rozumiem 1 włos gdzieś tam zawieruszony przy pakowaniu, ale to były 4 zapieczone włosy. Dobra, przestaje, bo zwrócę dzisiejsze śniadanie...

Mało kiedy byłam zadowolona z ciasta na pizzę, które sama przygotowywałam. Było dla mnie za ciężkie, za kruche, za drożdżowe. Po jednym kawałku nie mogłam się ruszyć. Lubię pizzę na grubszym cieście, ale takim "gumowym", a moje zawsze było kruche, co pewnie było spowodowane za dużą ilością oleju. Postanowiłam wypracować lepszy przepis. Zmniejszyłam ilość oleju, dodałam więcej wody i już podczas wyrabiania czułam, jakie ciasto jest lekkie.

Wyszło wspaniałe!

Składniki
na 2 duże pizze

500 g mąki pszennej
1 szklanka wody
50 g świeżych drożdży
1 łyżeczka cukru
1 łyżeczka soli
1/4 szklanki oleju


Do dzieła!

Najpierw zabieramy się za zaczyn do ciasta. W misce rozkruszamy drożdże, dodajemy 1/2 szklanki ciepłej wody i łyżeczkę cukru. Dokładnie mieszamy i dodajemy 2 łyżki mąki, ponownie mieszamy. Przykrywamy ściereczką i odstawiamy na 15 minut.

Po tym czasie dodajemy do ciasta sól, olej, resztę wody (już chłodniejszej) oraz pozostałą mąkę, mieszamy i długo wyrabiamy ciasto. Możliwe, że trzeba będzie je podsypywać mąką, pamiętajcie że ma dużo wody, więc będzie mokre. Przykrywamy ściereczką lub talerzem i odstawiamy w ciepłe miejsce na jakieś 45 minut.

Ciasto dzielimy na dwie lub więcej części, każdą rozwałkowujemy na cienki placek (0,5 cm i mniej) i układamy na blaszce pokrytej papierem do pieczenia. Nakładamy składniki i pieczemy przez 15 minut w 220 stopniach C.

A oto pizze, które przygotowałam z najlepszego ciasta na świecie i już wkrótce pojawią się na blogu:

• Pizza hawajska z ananasem, brzoskwinią, wegańskim serem z bananowym sosem
• Pizza z cukinią, zielonymi oliwkami i tempehem

Szczególnie polecam tą pierwszą, pycha!